Specyfika pracy z uczniami zdolnymi

Uczeń zdolny to taki, który wykazuje ponadprzeciętny poziom rozwoju psychofizycznego, połączonego z ciekawością poznawczą i wysokim poziomem motywacji. Ponadto posiada predyspozycje do znaczących osiągnięć w nauce, jest szczególnie uzdolniony w różnych obszarach (językowym, matematycznym, muzycznym) i jest otwarty na przeżywanie nowych doświadczeń i emocji. Wbrew pozorom, uczeń zdolny wymaga więcej uwagi niż przeciętny. Jaka jest specyfika pracy z uczniem zdolnym?

Jak pracować z uczniem zdolnym? 

Praca z uczniem zdolnym będzie wymagała od nauczyciela przede wszystkim indywidualizacji toku nauczania. Ważny jest tu dobór treści; uczeń nie powinien być zmęczony ani przytłoczony nadmiarem materiału, należy jednak w pełni wykorzystać jego potencjał. Można to zrobić poprzez różnicowanie prac, dawanie trudniejszych zadań podczas pracy w grupie, a także zlecanie dodatkowej porcji materiału i jego późniejsze referowanie przed klasą. Nauczyciel powinien także ucznia zdolnego motywować i zachęcać do dalszej pracy; musi on jednak uważać, by nie popadł on w samozachwyt. 

Naturalnie, nie każdy nauczyciel będzie od razu wiedział, jak z uczniem zdolnym postępować. Z pewnością większe szanse na jego trafienie będą mieli pedagodzy w dużych miastach, choćby ze względu na większą liczbę dzieci w klasie. Aby dokształcić się w tej dziedzinie, warto brać udział w różnych szkoleniach, na przykład szkoleniu Praca z uczniem zdolnym metodą tutoringu organizowanym przez Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli Supernauczyciel. 

Metody pracy z uczniem zdalnym 

Istnieje wiele metod, które pomogą w wydobyciu potencjału ucznia zdalnego. Oto kilka z nich: 

• metoda projektów edukacyjnych — polega na stworzeniu grup, w których będą realizowane zarówno większe, jak i mniejsze zadania. Najważniejsze cele tej metody to kształtowanie umiejętności planowania i organizowania pracy. Uczeń zdolny może także wziąć słabszego ucznia “pod swoje skrzydła”, dzięki czemu będzie miał on szansę na nadrobienie zaległości. 
• mapa myśli — dzięki mapie myśli uczeń uczy się poprzez graficzne rozrysowanie zagadnienia. Główną rolę odgrywają tu skojarzenia. 

burza mózgów — w tej metodzie uczniowie przeprowadzają ze sobą dyskusję na temat wybrane zagadnienie. Pomaga to rozjaśnić wątpliwości, a także poznać inny punkt widzenia. Kolejny etap to analiza pomysłów, która pozwala na wyłonienie w toku wspólnej dyskusji najlepszego rozwiązania.